Hoe doe je dat? Tenen lezen?
Hierboven zie je welke energie elke teen uitzendt én ontvangt.
Tenen lezen. Ik heb het echt niet zelf verzonnen.
Maar het is zo'n boeiende en bijna verslavende bezigheid (wel erg vermoeiend wat het kost veel van je concentratie en uitdrukkingsvaardigheid) dat ik er geen afstand meer van kan en wil doen. Het is net als leren fietsen; eerst denk je: "Dat leer ik nooit!" maar ook voor tenen lezen geldt: oefening baart kunst! En oefenen, oefenen, oefenen; dat heb ik gedaan en doe ik nog steeds.
Ik ken tenenlezers die nogal trots zijn op hun "papiertje". Dat ze een officiële cursus hebben volbracht en zich daarmee 'erkend tenenlezer' mogen noemen. Maar erkend word je pas na heel veel 'vlieguren maken'; niet dat diploma aan de muur van een aantal cursusdagen maar: doen, doen, doen! Elke dag willen bijleren. En niet alleen in het duiden van de tenen maar ook in "Hoe vertel ik aan mijn gast op een duidelijke, opbouwende en plezierige manier wat ik zie." Tact, mensenkennis en sociale vaardigheden. Als ik de tenen lees van een kind bijvoorbeeld, moet ik extra nadenken over hoe ik kan vertellen wat ik zie, op een manier die voor het kind ook te volgen is. Ook let ik er dan extra op dat ik niet alle, voor het kind oninteressante, details vertel en of de verveling niet toeslaat. Het laten lezen van je tenen moet wel plezierig blijven voor mijn jonge gast!
Maar goed: Tenen lezen, wat theorie:
Elke teen ziet een tenenlezer als een antenne die zowel zijn eigen energie uitzendt als wel de energie van anderen ontvangt. Deze zenders kunnen heel sterk zijn, maar ook zwak, of de verkeerde kant uitzenden of hun energie de grond insturen. Jouw uitgezonden boodschap wordt dan door de buitenwereld niet goed ontvangen en dan ontstaat miscommunicatie en daarmee weer onbegrip of boosheid of 'laat ook maar'. Je kan ook een slecht 'ontvanger' zijn, dan heb je even genoeg aan je eigen energieën of je hebt zo vaak een 'klap op je neus' gekregen dat je geen zin of mogelijkheid meer hebt om te ontvangen of uit te zenden. Jouw antennes zenden vanuit je voet via de top van je teen naar buiten. Omgekeerd ontvang je energie van anderen via de top van je tenen en wordt die informatie verwerkt tot in je voet. Elke teen lees ik dus twee keer; eerst van binnen naar buiten, dan van buiten naar binnen.
Elke teen heeft zijn eigen energie. Je hebt een wensteen, een doeteen, een angstteen, een liefdeteen en zo nog een aantal belangrijke energieën.
Nagels zijn belangrijk bij het duiden; zijn de nagels groot of klein, gezond of ziek (nagellak? altijd vragen of de nagel eronder gezond is! Door nagellak heb ik mij wel eens laten misleiden: geen 'gezonde nagel met goede bescherming tegen invloeden van buitenaf' maar een kalknagel met juist een heel broze bescherming tegen kritiek van buiten!) Heb je een 'daknagel' of ingegroeide nagels, is je nagel kwijt? Allemaal aanwijzingen die mij helpen mijn karakteranalyse compleet te maken. En ga nou niet snel je nagels knippen voordat je bij mij komt want juist die nagels vertellen mij een heleboel over jou. Ben je echter gewend je nagels altijd te knippen dan moet je dat gewoon blijven doen. Het gaat erom dat ik de voeten zie waarmee jij door het leven stapt. Puur en zoals ze bij jou horen. Niet hoe je denkt dat het hoort!
Ook dikte en lengte van tenen, welke kant buigen ze op, aarden ze goed, kun je ze intrekken, zijn ze soepel of star; mij als tenenlezeres vertelt het een heleboel. Ik probeer wat ik zie ook altijd zo duidelijk mogelijk uit te leggen. Bijvoorbeeld: ik zie dat de teen dik begint, dan versmalt en uiteindelijk in een spatel naar de grond buigt. En daar vertel ik dan bij wat dat allemaal zegt over jouw "sta in het leven". Ik laat mijn gast meekijken bij wat ik vertel over zijn teen. Vraag af en toe bevestiging: "Zie je dat ook, dat deze teen wat dikker begint dan die?". Dat vind ik belangrijk om te doen; ik wil mensen niet het idee geven dat ik maar wat loop te kletsen of alleen maar 'mooie praatjes loop te verkopen' zonder dat dat ergens op is gebaseerd. Ik neem je graag mee in het hele proces van het lezen van de tenen. En dus zeker niet alleen het eindverslagje zo van: "Ik zie dat je veel wilt, dat ook uitvoert en dat je nooit onzeker bent, zo dat was het dan, volgende patiënt." Zo ben ik niet gebakken! Ik hou van de tijd nemen en uitgebreid analyseren, sámen met mijn gast. Ik vertel, vraag na, benoem, spiegel, vraag feed back en leer.
Elke teen is dus zowel een zender als een ontvanger.
In dit voorbeeld de middelste teen van een rechtervoet, de doe-teen. De zender moet op gang komen, begint smal, weinig doe-energie in het begin. Flessenhalsjes dus heroverweging tijdens het doen en uiteindelijk heel veel dominante doe-energie; van aanpakken weten.
Als ontvanger van wensen van anderen wat betreft 'iets doen' zien we een ander patroon; in eerste instantie een hele grote bereidwilligheid om iets voor de ander te doen, daarna je acties steeds meer heroverwegen en uiteindelijk dooft het doe-vlammetje bijna en blijft weinig energie om nog voor een ander te doen over, het smalle deel van de teen.
Ik sta graag 'op gelijke voet' met mijn gast of gasten.
Dat betekent dat alle schoenen en sokken uitgaan, ook die van mij. Hiernaast zie je mijn voeten. Inmiddels ken ik, door heel vaak mijn eigen tenen te bekijken, mijn krachten en zwakheden prima. Maar dat wil helaas niet zeggen dat ik daardoor alles in het leven goed aanpak of goed aankan. Ik vergelijk het wel eens met een zelfhulpboek of een dieetboek; je kan nog zo goed wéten hoe het moet en wat te doen; de praktijk oftewel het echte leven is veel weerbarstiger. En gelukkig ook maar! Je bent namelijk goed zoals je bent! Met jóuw eigen krachten én met jouw persoonlijke zwakke plekken.
Maar wat heb je er dan aan? Aan dat tenen lezen?
Ik hou je een spiegel voor en zorg ervoor dat je bewust naar alle kanten van jezelf gaat kijken. Je 'goede kanten' en 'zwakke plekken'. Dit is soms heel confronterend, emotioneel of een feest der herkenning. Wat ik jou kan vertellen "is zoals het is". Niet meer, niet minder. "Zo ben je gebakken", "zo sta je momenteel in het leven". Bewustwording. Begrip voor wie je bent of begrip voor de ander omdat ik je kan laten inzien dat 'hoe je overkomt op anderen' ook bij de ander iets laat gebeuren.
Soms krijg ik stellen of gezinsleden op bezoek. Het is fijn om van elkaar te horen 'hoe je in elkaar zit'. Dan kan je bij ruzies bijvoorbeeld meer begrip voor de ander opbrengen en rekening houden met iemands mogelijkheden en zwaktes. Iemand die bijvoorbeeld kalknagels heeft en zich daardoor niet kan weren tegen kritiek, kan je sparen door voortaan je boodschap wat anders te formuleren en er rekening mee te houden dat die persoon het een en ander even moet kunnen verwerken voordat hij of zij kan reageren op jouw boosheid.
Samen naar onze tenen kijken.
Links mijn gast, rechts ik. Mijn eigen tenen gebruik ik tijdens het lezen van de tenen van de ander steeds als 'referentiekader', om te checken en te vergelijken. "Zie je wel dat niet alle kleine tenen onderduiken; die van mij doen dat namelijk niet" of "Ja, mijn nagels zijn echt klein, die van mijn gast zijn groot".
